Auga a través

Auga a través é unha crónica do asulagamento, real e simbólico, co que poder aproximarnos os límites da esperanza, ao inevitable da catástrofe que mira de fronte, a ese mecanismo que se executa sen permiso na procura poética. Esta peza está fortemente vencellada ao filme Os días afogados, que relata o anegamento da aldea de Aceredo en 1992. As súas imaxes atravesan o proceso desta escrita.