Da muda primavera

Premio Esquío de Poesía 1987

 Libro de homenaxe ao seu pai e tamén a Eusebio Lourenzo, en palabras do propio Román Raña.
O propio autor indica no prólogo da edición na Col. Esquío de Poesía da Sociedade de Cultura Valle-Inclán: “[...] A miña poesía está feita da substáncia da memória (memória da vida e memória da primeira nudez das palavras) e de pequenos argumentos. Contén  breves histórias de min mesmo, diálogos directos cos fantasmas amados, algún soño e algunha énfase. A memória, esa batalla entre o olvido e o tempo, é a culpável dos meus versos; a desordenada vixilia, tamén. [...]”
Faise mención no Dicionario da Literatura Galega a que o clasicismo, o formalismo e a vocación esteticista definen este libro de Román Raña. “O ton reflexivo e existencial impera nos corenta e oito poemas deste libro, adscritos á poesía filosófica e á  poesía do coñecemento, polos que flutúa un eu poético dorido, cheo de cicatrices, desolado e elexíaco [...] Desde o punto de vista temático, recréanse os grandes temas da literatura universal: o amor, a morte, a perda, a fugacidade da vida, o paso do tempo, o destino humano, a soidade do universo e o motivo da ausencia. [...]”