O bosque sem saída

Ninguén sabe como abrir a porta que conduce aos reinos da soidade. Non hai saída do labirinto do bosque baleiro. Hai, por casualidade, unha porta de entrada, a que se reproduce na portada deste libro, a de dúas pechaduras que, na súa sucesión, marcan o contraste entre o tempo da memoria e o da época invernal onde vive, con poucos esforzo pero sen aceptar o encanto da desesperanza, o poeta.