Proezas de Galicia

Proezas de Galicia é un exemplo de literatura funcional, unha obra de propaganda ao servizo dunha causa, neste caso enxalzar as fazañas dos galegos que se enfrontan aos franceses, xestas que deberían ser imitadas polos españois. Mais, a pesar de ser unha obra de carácter panfletario o autor ten clara conciencia lingüística e, coñecendo a diversidade fonética e a variedade de significación terminlóxica, declara escreber nun galego común, de práctica xeneralizada nas sete provincias, a fin de que ”coa maior facilidade poidan todos comprender a leitura”.