Queixumes dos pinos

Queixumes dos pinos expresa a vontade creadora e o esforzo constante na procura formal caracterizadores da lírica de Pondal. Se exceptuamos dous poemas bilingües, os restantes están escritos enteiramente en galego. Pondal introduce cambios léxicos, elimina poemas enteiros, reescribe outros, emprega agora unha ortografía etimolóxica. As traducións melloran os textos orixinais da versión castelá; dálle ao novo libro unha maior unidade. Ao eliminar os títulos dos poemas, o libro aparece agora como un único texto que afirma o valor dunha perfecta unidade temática, sen por iso diminuír matices singulares de cada poema. A reiteración de temas e motivos parece insistir nesa vontade de unidade que distingue a estrutura da obra.