Prosopopea
Figura retórica que consiste en facer falar persoas ausentes ou defuntas, ou en personificar cousas inanimadas ou abstractas. Tamén se pode chamar metagoxe
EXEMPLOS
Ó pé da casa un muíño cantareiro
ó son da lira de ágora que enche o caño,
baixo o maino agarimo dun castaño
e os amorosos brazos dun cruceiro.
Vento mareiro (1926)
