O Premio Blanco Amor foi creado en 1981 en homenaxe a Eduardo Blanco Amor por iniciativa do concello de Redondela. É un premio literario galego que premia a unha novela longa escrita en galego. Está convocado por 52 concellos galegos, que se turnan cada ano en calidade de organizador.
2021: Blanca Riestra, por Aquí empeza o mar .
2020: Marilar Aleixandre , por As malas mulleres .
2019: Xesús Fraga , Virtudes (e misterios) .
2018: Manuel Portas , Por puntos .
2017: declarado deserto
2016:
Miguel Anxo Fernández
,
Blues para Moraima
.
2015:
Xavier Queipo
,
Os Kowa
.
2014:
Fran P. Lorenzo
,
Cabalos e lobos
.
2013:
Jorge Llorca
,
O violín de Rembrandt
.
2012:
Ignacio Vidal Portabales
,
Dióxenes en Dolorida
.
2011:
Manuel Lourenzo González
,
ATL
.
2010:
Iván García Campos
,
O imposible de desatar
.
2009:
Luís Rei Núñez
,
Monte Louro
.
2008:
Inma López Silva
,
Memoria das cidades sen luz
2007:
Xesús Rábade Paredes
,
Mentres a herba medra
.
2006:
Francisco Castro
,
Spam
.
2005:
Dolores Ruíz Gestoso
,
Dentro da illa
.
2004:
Séchu Sende
,
Orixe
.
2002:
Xosé Monteagudo
,
As voces da noticia
.
2001:
Xosé A. Perozo
,
Martázul
.
2000:
Xosé Carlos Caneiro
,
Ébora
.
1999:
Xosé Cid Cabido
,
Grupo abeliano
.
1998:
Xavier Alcalá
,
Alén da desventura
.
1997:
Suso de Toro
,
Calzados Lola
.
1996:
Xavier Lorenzo Tomé
,
O paxaro que canta un nome
.
1995: Non se convocou pola negativa do concello da Coruña.
1994:
Xosé Cid Cabido
,
Panificadora
.
1993:
Úrsula Heinze
,
Culpable de asasinato
.
1992:
Ramón Caride Ogando
,
Soños eléctricos
.
1991:
Fran Alonso
,
Tráiler
.
1990:
Valentín Carrera
,
Río Sil
.
1989:
Román Raña
,
O crime da rúa da Moeda Vella
.
1988:
Miguel Suárez Abel
,
Turbo
.
1987:
Isaac Otero
,
O sorriso de Gardel
.
1986:
Lois Diéguez
,
A canción do vagamundo
.
1985:
Xoán Manuel Casado
,
O inverno do lobo
.
1984:
Alfredo Conde
,
Xa vai o griffón no vento
.
1983:
Xosé Manuel Martínez Oca
,
Beiramar
.
1982:
Víctor Fernández Freixanes
,
O triángulo inscrito na circunferencia
.
1981:
Daniel Cortezón
,
A vila sulagada
.